Меншіктің экономикалық түрлері

Муниципалды меншік мемлекеттік және басқа меншік түрлерімен салыстырғанда өте ерекше болып табылады. «Муниципал» - латынның «municipals» немесе немістің «munizipalitet» сөздурінен шыққан «қаланы басқару» деген ұғымды білдіреді. Ал, латынның «municipium» сөзі «қаланы өзін - өзі басқару құқығын білдіреді. Әдетте муниципалдық меншікке өкімет ұйымдары мүлік және әкімшілік – аумақтық құрылымдары басқару жатады. Қазақстан Республикасында осындай мүліктер комуналды меншік деп аталады.
Әр түрлі эканомикалық жүйе шеңберінде меншіктің басқа түрінің басым болуы, оның басқа түрінің мейлі бұрынғы, мейлі қазіргі түрінің болуына жаққа шығармайды. Меншіктің барлық түрінің араласуы мен өзара іс-әрекеті, эканомикаға және барлық қоғамның дамуына оң әсер етеді.
Қазіргі уақытта Қазақстан Республикасында төмендегідей меншіктің эканомикалық түрлері қалыптасады:
Меншіктің экономикалық түрлері:
жеке ұжымдық мемлекеттік
еңбіктік Еңбектік емес (жеке топтық) Республика
меншігі Облыстық, аудандық муниципалдық меншігі.
Еңбек табысы есебінен Мұрагерге қалдырылған мүлік есебінен табыс; сақтандыру, несие мемлекеттеріне салған қаржылар; акция, обмегация және басқа бағалы қағаздардан түсетін табыс көздері. а) жалгерлік меншік
ә) ұжымдық кәсіпорын Меншігі (сатып алынған)
б) кооператив
тік меншік
в) акционерлік меншік:
а) қоғамдық ұйымдарының меншігі
ә) діни ұйымдарының меншігі
Меншік:
а) шаруашылық қоғамы меншігі (серіктестігінікі)
ә) бірлестіктер (ассоциациялар)
меншігі:
а) шетел мемлекетінің меншігі (концессия)
ә) біріккен меншік (шетел мемлекеті кәсіпорыны) Республикалық меншігк (жер, қоймауы, сулар, өсімдік әлемі, жануар әлемі, әуе кеңістігі)

Коммуналдық меншік (тұрғын үй коомуналдық шаруашылығы мәдениет және денсаулық сақтау, халыққа білім беру, жергілікті бюджет қорлары)

1. Осипова Г.М. «эканомикалық теория негіздері» Алматы -2002
2.1 Әдетте, эканомикалық теория меншіктің екі базалық формасын бөліп көрсетеді: жеке меншік және мемлекеттік. Ал соңғы кезде (нарық жағдайында меншіктің жеке меншік формасының өзі жеке бастық мүддесін іске асыру бағытында екі, негізгі шаруашылық формада жүргізіледі.
1) Меншіктің жеке меншік формасы (шаруа қожалықтары, жеке қосалқы шаруашылықтар)
2) Меншіктің ұжымдық формасы (кооперативтер, шаруашылық серіктестіктер, олардың ассоциациялары т.б.)
Нарық эканомикасының негізін жеке адамдар меншігі құрайды, бірақ ол баяғы қалпынан көп өзгерген. Меншік эволюциясы нәтижесінде біздің елімізде (басқа да ТМД елдерінде) оның жаңа, біріктірілген (ассоциацияланған) формалары өмірге келді: ұжымдық, топтық акционерлік салыстырмалы түрде айтар болсақ Батыс эканомикалық теориясы меншіктің жеке формасында барлық меншіктік емес формаларды қарастырады. Оның үстіне қазір меншіктің жеке формаларымен қатар мемлекеттік формасында дамып отыр, осыған байланысты бүгінгі кезде меншіктің аралас формалары да өмір сүруде.
Меншік нысандарын зерттеу барысында жеке және қоғамдық меншік категориялары айналасында күрделі пікірталастар туады. Көптеген авторлар жалпы халықтық, қоғамдық, мемлекеттік ұжымдық меншік түсініктерін бірдей деп қарап, олардың атауларын тек синонимдер деп түсіндіреді.Осы сияқты жеке меншік категориясын да әр түрлі атпен атай береді. Олай болса, алдымен меншік формасы дегенімізне?
Осыны бір жүйелеп түсініп алу керек сияқты. Сонымен, меншік формасы – меншік субъектісінің нышандарыбойынша сипатталатын өлшем немесе белгі (критерий). Ол әр түрлі меншік объектілерінің бірыңғай табиғат субъектеріне жататын (қатарында болуын) анықтайды. Оны анықтайтын өлшемдер мен белгілер бірнешеу болуы мүмкін: иемдену формасы бойынша, меншік құқығы бойынша, субъект бойынша.
Алайда меншік формаларының жиыньығын жалпы түрде сипаттап сөрсетуге болады. Олар:
1) жалпы халықтық меншік – қоғамның барлық мүшелерінің жалпылама және теңдей қолдары жететін меншік (табиғи ресурстар);
2) мемлекеттік – қазба байлықтар, негізгі өндірістік қор, айналым қоры (жалпы халықтық меншіктің бөлігі)
3) өңірлік мемлекеттік - өңірлік мемлекеттік органдар қарамағына берілген меншік;
4) коммунальдық – жергілікті мемлекеттік органдарға берілген меншік;
5) ұжымдық – жоғарыда көрсетілген меншіктердің бөлінбейтін бөлігі, белгілі бір мерзімге кәсіпорын ұжымының иелігіне және ұйғарымына берілген меншік (қолданыстағы заңдарға сәйкес пайдалануға);
6) бірлескен үлестік меншік – бірікке топтар мүшелеріне қарасты, жаңадан құрастырылған, сатып алынған мүліктер, оны бөлуге болады, заң бойынша өздері дербес пайдалана алатын меншік;
7) жеке адамның меншігі - мүлік, зат, хабарлама түріндегі жеке адамға қарасты, азаматқа – меншік иесіне қойылатын заңдық нормаларды сақтай отырып пайдаланылатын меншік;
8) жоғарылардан басқа қоғамдық ұйымдар меншігін, топтық меншігін, отбасылық меншіктерін бөліп көрсетуге болады.

2. Шеденов Ө.К. , Байжомартов Ұ.С., Жүнісов Б.А. «Жалпы экономикалық теория», Алматы – Ақтөбе, 2002 ж.

2.2. Меншік құқығын 1961 жылы ағылшын заңгері А. Оноре, оның 11 элементін ашып көрсетеді. «Оноре тізбегі»; иелік ету, пайдалану, басқару, иелену, есептер шығару, қауіпсіздік, ұрпаққа қалдыру, мерзімсіз (бүкіл ғұмыры бойынша) пайдалану, басқаларға қауіп төндірмей пайдалану, қарызына төлеу арқылы иеліктен шығару және меншік құқығын «қайтару» (біреуге берген құқығын мерзімі өткен соң өзіне қайтару).

Меншік құқығының ережелері:
188-бап – меншік құқығы ұғымы және оның мазмұны.
1) Меншік құқығы дегеніміз субъектінің заң құжаттары арқылы танылатын және қорғалатын өзіне тиесілі мүлікті өз қалауынша иелену, пайдалану және оған билік ету құқығы.
2) Меншік иесінің өз мүлкін иелену, пайдалану және оған билік ету құқығы болады.
Иелену құқығы дегеніміз – мүлікті іс жүзінде иеленуді жүзеге асыруды заң жүзінде қамтамасыз ету.
Пайдалану құқығы дегеніміз – мүліктен оның пайдалы табиғи қасиеттерін алудың, сондай-ақ одан пайда табудың заң жүзінде қамтамасыз етілуі. Пайдалы кіріс, өсім, жеміс, төл алу және өзге нысандарында болуы мүмкін.
Билік ету құқығы дегеніміз – мүліктің заң жүзіндегі тағдырын белгілеудің заңмен қамтамасыз етілуі.
3) Меншік иесі өзіне тиесілі мүлікке қатысты өз қалауы бойынша кез келген әрекеттер жасауға, соның ішінде бұл мүлікті басқа адамдардың меншігіне беріп, иелігінен шығаруға, өзі меншік иесі болып қала отырып, оларға мүлікті иелену, пайдалану және оған билік ету жөніндегі өз өкілеттігін тапсыруға, мүлікті кепілге беруге және оған басқа да әдістермен ауыртпалық түсіруге, оларға өзгеше түрде билік етуге құқылы.
4) Меншік иесінің өз өкілеттігін жүзеге асыруы басқа тұлғалар мен мемлекеттің құқықтары және заңмен қорғалатын мүдделерін бұзбауға тиіс. Құқықтармен заңды мүддделерді бұзушылық басқа нысандарымен қатар, меншік иесінің өзінің монополииялық және өзге де басымдық жағдайын, пайдаланып қиянат жасауынан көрінуі мүмкін.
Меншік иесі өз құқықтарын жүзеге асырған кезде азаматтардың денсаулығы мен айналадағы ортаға келтіріуі мүмкін зардаптарға жол бермеу шараларын қолдануға міндетті.
5) Меншік құқығының мерзімі шексіз. Мүлікке меншік құқығы осы кодексте көзделген негіздер бойынша ғана ықтиярсыз тоқтатылуы мүмкін.
6) Заң құжаттарында көзделген реттерде, жағдайлар мен шектерде меншік иесі өз мүлкін басқа адамдардың шектеулі түрде пайдалануына жол беруге міндетті.

191-бап – жеке меншік ұғымы және оның түрлері:
1) Жеке меншік азаматтардың және мемлекеттік емес заңды тұлғалар мен олардың бірлестіктерінің меншігі ретінде көрінеді.
Қоғамдық меншік, соның ішінде діни бірлестіктер меншігі жеке меншікті ерекше түрі ретінде көрінеді.
2) Заң құжаттарына сәйкес азаматтарға немесе заңды тұлғаларға тиесілі бола алмайтын жекелеген мүлік түрлерінен басқа кез келген мүлік жеке меншікте болуы мүмкін.
Жеке меншікте болатын мүліктің саны мен құны шектелмейді.

192-бап Мемлекеттік меншік құқығы:
1) Мемлекеттік меншік республикалық және коммуналдық меншік түрінде көрінеді.
2) Республикалық меншік республикалық қазынадан және заң құжаттарына сәйкес мемлекеттік республикалық заңды тұлғалар бекітіліп берілген мүліктен тұрады.
Республикалық бюджет қаражаты, алтын-валюта қоры мен алмас қоры, тек қана мемлекеттік меншік объектілері және мемлекеттік заңды тұлғаларға бекітіліп берілмеген өзге де мемлекеттік мүлік Қазақстан Республиткасының мемлекеттік қазынасын құрайды.
3) Коммуналдық меншік жергілікті қазынадан және заң құжаттарына сәйкес коммуналдық заңды тұлғаларға бекітіліп берілген мүліктен тұрады.
Жергілікті бюджет қаражаты және мемлекеттік заңды тұлғаларға бекітіліп берілмеген өз