Миыңды жеген, құрысын бүйткен өлеңі

Мұқағали Мақатаев

Шаршадым білем,
Жантая кеткім келеді.
Миыңды жеген, құрысын бүйткен өлеңі!
Күйзеліп тапқан көңілімдегі көрікті ой,
Аузымнан түссе адыра қала береді.
Өлеңі құрсын,
Таппадым одан ұятты,
Жазбай - ақ қойдым,
Жазғаным енді ұят - ты.
Менсіз де мына ғаламат жырау - дүние,
Өзінен - өзі жырланып жатқан сияқты.
Өткізіп жылдар,
Өткізіп айлар,
Бекер күн,
Болғансып ақын,
Мұрнымды несін көтердім?!
Өлмей - ақ жүр ғой,
Өлең жазбаған адамдар,
Өлеңсіз мен де,
Өмірді бірдеңе етермін.
Жанды да жансыз,
Көрінген заттан сыр бағып,
Өлетін болдым,
Өзімнен - өзім ұрланып.
Шаршадым білем,
Жатпасам енді болмас - ты.
Жұрт кетіп жатқан
Қара теңізге бір барып...

Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2