Абайдың он тоғызыншы қара сөзіОН ТОҒЫЗЫНШЫ СӨЗАдам ата - анадан туғанда есті болмайды: естіп, көріп, ұстап, татып ескерсе, дүниедегі жақсы, жаманды таниды дағы, сондайдан білгені, көргені көп болған адам білімді болады

Абайдың он тоғызыншы қара сөзі

ОН ТОҒЫЗЫНШЫ СӨЗ
Адам ата - анадан туғанда есті болмайды: естіп, көріп, ұстап, татып ескерсе, дүниедегі жақсы, жаманды таниды дағы, сондайдан білгені, көргені көп болған адам білімді болады. Естілердің айтқан сөздерін ескеріп жүрген кісі өзі де есті болады. Әрбір естілік жеке өзі іске жарамайды. Сол естілерден естіп, білген жақсы нәрселерді ескерсе, жаман дегеннен сақтанса, сонда іске жарайды, сонда адам десе болады. Мұндай сөзді есіткенде шайқақтап, шалықтанып не салбырап, салғырттанып есітсе, не есіткен жерде қайта қайырып сұрап ұғайын деп тұшынбаса, не сол жерде сөздің расына көзі жетсе де, шыға беріп қайта қалпына кетсе, естіп - есітпей не керек? Осындай сөз танымайтұғын елге сөз айтқанша, өзіңді танитұғын шошқаны баққан жақсы деп бір хакім айтқан екен, сол секілді сөз болады.
Абайдың басқа да қара сөздері

Ұқсас жұмыстар

Абайдың қара сөздері: сипаты мен мазмұндық тереңдігі

Абай Құнанбаев қара сөз кітабының авторы

Құндылық

Абай қарасөздерінің тәрбиелік мәні

Ақын қара сөздеріндегі адам мәселесі

Бастауыш сынып оқушыларын ойын арқылы адамгершілікке тәрбиелеу

Абайдың қара сөздері (Ғақлия)

Абайдың қара сөздерінің құндылығы

Абайдың қара сөздеріне талдау

Ежелгі ақындар шығармаларын талдау

ҚАРАШАҰЛЫ БӘЙДІБЕК