Абайдың он екінші қара сөзіОН ЕКІНШІ СӨЗКімде - кім жақсы - жаман ғибадат қылып жүрсе, оны ол ғибадаттан тыюға аузымыз бармайды, әйтеуір жақсылыққа қылған ниеттің жамандығы жоқ қой дейміз

Абайдың он екінші қара сөзі

ОН ЕКІНШІ СӨЗ
Кімде - кім жақсы - жаман ғибадат қылып жүрсе, оны ол ғибадаттан тыюға аузымыз бармайды, әйтеуір жақсылыққа қылған ниеттің жамандығы жоқ қой дейміз. Ләкин, сондай адамдар толымды ғибадатқа ғылымы жетпесе де, қылса екен. Бірақ оның екі шарты бар, соны білсе екен. Әуелі - иманның иғтиқатын махкамлемек керек, екінші - үйреніп жеткенше осы да болады ғой демей, үйрене берсе керек. Кімде - кім үйреніп жетпей жатып, үйренгенін қойса, оны құдай ұрды, ғибадаты ғибадат болмайды. Уа - ләкин, кімде - кім иманның неше нәрсе бірлән кәмәләт табатұғынын білмей, қанша жерден бұзылатұғынын білмей, басына шалма орап, бірәдар атын көтеріп, оразашыл, намазшыл болып жүрген көңілге қалың бермей тұрып, жыртысын салғанға ұқсайды. Күзетшісіз, ескерусіз иман тұрмайды, ықыласыменен өзін - өзі аңдып, шын діни шыншылдап жаны ашып тұрмаса, салғырттың иманы бар деп болмайды.
Абайдың басқа да қара сөздері

Ұқсас жұмыстар

Абай-қазақ халқының хәкімі

Абай ойларының қара сөздеріндегі өрнектері

Абайдың қара сөздері және оның тәрбиелік мәні

Қазақ тіл біліміндегі антонимдердің зерттелуі

Саяси партиялар мен Қазақстанның партиялық жүйесі

Руханилық үкімнің адамгершіліктің қалыптасуындағы маңызы

Туған жерге деген қазақы ұғым, қазақы көзқарас

АБАЙДЫҢ ӨМІРІ МЕН ШЫҒАРМАШЫЛЫҒЫ ЖАЙЫНДА

Абай мұрасы – рухани ілім

Абайдың қара сөздері (1-10)

ҚАРАШАҰЛЫ БӘЙДІБЕК