Жанымды айырбастайын
Мұқағали Мақатаев
Жапырақ - жүрек жас қайың!
Жанымды айырбастайын.
Сен адам бола бастасаң
Мен қайың, бола бастайын.
Келісесің бе, жас қайың?
(Көрінер, мүмкін, кімге ерсі).
Өміріңді маған бір берші!
Дүрбелең мына дүниені,
Адам көзімен бір көрші.
Қайың боп мен де бағайын,
Орманнан орным табайын.
Беймәлім маған өмірге,
Қайың көзімен қарайын.
Сен - дағы жерден нәр алдың,
Мен - дағы жерден нәр алдым.
Біреуден сен де жаралдың,
Біреуден мен де жаралдым.
Тілің жоқ, жанды қайың сен,
Айырмашылығым - Адаммын.
Мендегі бары бір жүрек.
Беріпті жүрек саған мың,
Сондықтан ұзақ жасайсың -
Құрдасы келер заманның.
Бар - жоғы менде бір жүрек,
Ол өлсе мәңгі кеткенім.
Сендегі: семсе мың жүрек,
Келгенде жасыл көктемін
Тірілер қайта дүруреп.
Жапырақ - жүрек, жас қайың!
Жанымызды айырбастайық?
Адам боп жүрсең қасқайып,
Қайың боп тұрам қасқайып,
Тәуекел, айырбастайық.
Өмірге - өмір жалғасып,
Анамыз жерге жармасып,
Бірде адам, бірде қайың боп,
Сүрейік өмір алмасып...
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Мәтін: лингвистикалық және психолингвистикалық аспект
ХХ басында қазақ жазба әдебиеті
Қазақ поэзиясындағы ақ қайыңмен сырласу мотиві
Түркі халықтарының алтындай таза мұрасы болған «Қорқыт ата» және оның кітабындағы негізгі тәрбие беретін әңгіме, өлең, мақалдардың мазмұны, оның халықты тәрбиелеудегі орыны
Мұқағали мұрасы - сөз маржаны
О. Жанайдаровтың поэтикалық аудармалары
Көш атты өлеңінде
М. Мақатаев өлеңдеріндегі лирикалық кейіпкер тұлғасы
Мұқағали поэзиясындағы ішкі сезім иірімдері
Ер Төстік ертегісі
Мәңгілікке өзіммен ала кеткен, Менің нәзік жанымды кім түсінер
ҰранЖас жанымды жаралама, есірткіге жолама
Жанымды жайлап алдың, санамды ұрлап