Жылап тұрып аламыз, Тиын бер деп моншаға

Ескен Елубаевтың өлеңі

Күн жайдары жаз еді,
Қайғымыз жоқ басқадай.
Ауыл маңы саз еді,
Ортасында тоспа бар.

Сонда өтеді күніміз,
Күнесімес шашымыз.
Жаман емес күйіміз,
Көңілді әрбір жазымыз.

Болса – дағы күлкілі,
Айта алмаймыз жалған біз
Бәріміз де бұл күні,
Моншашыл боп алғанбыз.

Апамызға барамыз
Ұрысса да соншама.
Жылап тұрып аламыз,
Тиын бер деп моншаға.

Қайткен күнде тиынды
Алатынын аламыз.
Моншаға емес, жиылып
Тоспа жаққа барамыз

Ол тиынды моншаға
Жұмсайтын кім сонша біз.
Шомыламыз тоспаға,
Тоспа – біздің моншамыз.

Тиыныңа өз еркің,
Тәтті кәмпит алсаң да,
Ешкім де жоқ сезетін,
Кино жаққа барсаң да.

Біліп қойып бір күні
Бергенше үйі жазасын,
Ойлап тапқан осыны
Жұман біздің жасасын!

Маңғыстау облысы, Бейнеу ауданы,
Боранқұл орта мектебі
Маханұлы Қуаныш
Мұғалімі: Мендигазиева Гүлжихан

Ескен Елубаевтың басқа өлеңдері