Таңғажайып тәтті өмір басталарда, Кез қылмасын тағдырым тас қамалға

Есте қалар бұл көктем несіменен,
Бар мұңымды келеді кешіп ӨЛЕҢ!.
Сол жағында кеудемнің бір уыс ет,
Тулайды кеп үміт қып несібеден.

Жалғызсырап жабықса жетім желік,
Жүдетеді ауыр ой етімді еміп.
Күдік, Үміт санамда теңеліпті,
Көктемдегі күн мен түн секілденіп.

Сезім сыйлап төбемде күн күледі,
Осы көктем өзгертер мүмкін мені.
Бой тазартар жаңбырдың жауары анық,
Көңіл бұлты кеудемде күркіреді.

Таңғажайып тәтті өмір басталарда,
Кез қылмасын тағдырым тас қамалға.
Қоймаса екен бұл көктем мен ұнатқан,
Аруларды ғашық қып басқа жанға.

Білегіне тағатын білезік ен,
Бақыт табар жан бар ма бір өзінен.
Толған айдай табынтар талай ару,
Тоңы жібіп мұз қатқан мінезінен.

Тағы көнбей ырқыма қыңыр ұл – мұң,
Теңселтті кеп тірегін тұғырымның.
Келер, кетер көктемі жылдарымның,
Қалай өтер көктемі ғұмырымның...