Бір күндерде өгіз бен есек жолдас болып, ауыл маңында бірге жайылып жүріпті

Бір күндерде өгіз бен есек жолдас болып, ауыл маңында бірге жайылып жүріпті. Бірде екеуі оңашарақ шығып кетеді де ағашы қалың бір бауға кіріпті. Баудың іші жайқалған шалғын екен, екеуі өлең шөпке сылқия тойып алыпты.
         Қарны тойған соң, енді есектің бақырып, көңіл ашқысы келеді. Соған ыңғай білдіргенде өгіз:
         – Сен ақырма, – дейді аузын басып. – Біз бұл бауға ұрланып кіріп тұрмыз ғой, дыбыс шығарма.
         Бұған көнгісі келмеген есек:
         – Қарын тойған соң ақыру керек, тоғың басылады. Содан абзал не бар? – депті екіленіп.
         Өгіз:
         – Қой, қой!.. – десе, тыңдамапты.
         Одан әріге төзуге дәті жетпей, еліре ақырып-ақырып жіберіпті. Есектің бау ішін жаңғыртқан ащы даусын естіген соң, бағбан келеді де өгіз бен есекті ұстап алады.
         – Есірген екенсіңдер, көрейін күштеріңді, – деп, есекті тас диірменге жегіп, көп машақатқа салыпты. Ал өгізді сойып, етін қақтап, сорпа-суға қарық болыпты.
Сөйтіп, есектің есерлігінен өгіз ажалға ұшырапты да есектің өзі ауыр азап шегіпті.

Ұқсас жұмыстар

Ертегілер мен мысал жанрын оқыту әдістемесі

МЫСАЛ ЖАНРЫНЫҢ ПОЭТИКАСЫ

Жәнібек батыр

ХІХ ғасырдың ІІ жартысындағы қазақ әдебиеті

А. Байтұрсынұлының Қырық мысал еңбегі

Мағжан Жұмабаев шығармаларындағы тарихи шындық және көркемдік шешім

Ахмет Байтұрсынов мысалдарының тәрбиелік мәні

Мүсірәлі баба – қазақ елінің рухани қайраткері

Қазақ билерінің шешендік сөздері

1921-1922 және 1931-1933 жылдардағы ашаршылықтың сол кездердегі баспасөздегі көрінісі

Ауыл мектебі оқушыларын рухани-адамгершілікке тәрбиелеудің педагогикалық шарттарының орындалуы