Педагогика әлемінде «баланың кемшілігін өзіне білдірмей жөнге салу керек» - деген пікір кең тараған. Әрине бұл озбырлықты, әдепсіздікті, арсыздықты тек қатаң, кескін жолдар мен ғана тыю мүмкін екендігі педагогика практикасында дәлелденіп келеді. Ал оны дер кезінде кез-келген әдіспен бас тартпай тоқтата алсақ ондай ұстаз өз шәкіртіне үлкен жақсылық, адамгершілік жасаған болар еді. Олай болса шәкіртін кез келген жаман жолдан сақтап қалу ұстазының үлкен адал жүректі екендігінің дәлелі болар еді.