Мектепке дейінгі жаста баладан эстетикалық сезімді байқауға болады.Өзінің эстетикалық сезімнің нәзіктігіне байланысты балалар өз құбырларының бөлініп тұрады. Мектеп жасынан дейінгі баланың ерекше эмоционалды қозуы қабылдауға және ойлауға әсер етеді; ол оның барлық психикалық көріністеріне, баланың тұтас психикалық кейіпіне өз ізін қалдырады. Ал бастауыш мектеп оқушысына келер болсақ балалардың тапсырылған іс үшін алғаш рет ұжымдық жауапкершілікке ие болу сезімі пайда болады. Мектепке балалар өзінің оқу қызыметінің бақылап отыратынын әрдайым сезінеді.Оларда жекелеген тапсырмаларды, ал одан кейін бүкіл мектеп міндетін орындауда жеке жауапкершілік сезімі туады.
Балалардағы осы эмоциялық көріністердің тұрақтылығы, бірінші сыныпта оқушылардың толықтай көрінбейді. Оларда әлі де болмаса қызығушылықты тудыратын тұрақты ортасы жоқ болғанмен байланысты.
Баланың дамуы эмоциялық дифференциялау және объектілену процесі арқалы жүзеге асады.Бірақта эмоция диффузды болады. Баланың затқа эмоциялық қатынасы оның барлық жақтарына және бөліктен тұтас затқа ауады. Мектепке дейінгі жастағы балалар алғашында нашар жазуды да әдемі деп табады, ал жазу кімдікі болса, сол балада оларға сүйкімді болып көрінеді. Тек кейіннен эмоционалды баға беру дифференциалданады және объектіленеді сонда ғана баланың өзі сүйкімді, бірақ жазуы ұнамайды, және керсінше бала ұнамауы мүмкін, бірақ оның жазуы әдемі боып танылады.
Мәтін бойынша тапсырмалар:
1. Мәтінді оқыңыз
2. . Сұрақтар құрастырып, оларға жауап беріңіз.
3. Берілген сөзідерді жіктеңіз:
Балалар, көріністер, тұрақты