Жоспар
Кіріспе
І-тарау. Тұманбай Молдағалиевтің балаларға арналған өлеңдерінің басты тақырыптары:
1. Өлең болып өрілген ақын өмірі
2. Жасөспірімдерге арналған өлеңдер.
3. Табиғат тақырыбындағы балаларға арналған өлеңдер.
арналған өзіндік ерекшеліктері.
1. Ақын өлеңдерінде кездесетін троптар мен
фигуралардың түрлері.
2. Ақын өлеңдері мен негізгі ерекшеліктері.
Кіріспе
Әдебиет өнері - қызықты әрі күрделі өнердің бірі. Олай
Т.Молдағалиевтің балаларға арнап
Тақырып тың болғандықтан оның айтар пікірі де көп болуы
Екінші тарау - әдебилігінен гөрі, ғылымилылығы басым тарау. Онда
Қорытынды бөлімінде диплом жұмысының жалпы мақсатының орындалу барысындағы өзгешеліктер,
I - тарау. Тұманбай Молдағалиевтің балаларға арналған өлеңдерінің басты
Балалық кез - әрбір амадзат ғүмырының үмытылмас естен кетпес
Қазақ балалар әдебиетінен өз орнын алып, жальш әдебиет деген
Ақынның осы қысқаша өмір хронологиясына мән берсеңіз, балаларға жақын
Бірә бүйырмаған бір бала,
Жатыпты өтіп өмір - нала, жыл нала.
Қабағына бүрым орнапты әкемнің,
Құдайына жалыныпты мұңлы ана.
Жалыныпты: «Жалғыз шырақ бер!»- депті,
Күңің болып күн кешейін мен, - депті.
Біреу емес көріпті анам бес шырақ,
Бәрін бірақ әкем ерте жерлепті. . .
Дейді де, өзінің анасының тағдырын айта келіп, екі адамның
Тағы анам зар қылыпты құдайға:
Бақытым аз сорымын ғой былай да
Ғұмырлы ғып бір перзент бер және
¥қсамай-ақ қойса қойсын түрі айға-. . .
Деп анасының құдайға еткен зарымен жалғастырады. Анасының қатты күйзеліскен
Нүр көтерген ана жаны қандай шат,
Құрметтейді оны жұрттың әрқайсысы-ақ.
Алатауға құстар қайтып жатқанда
Мен келіппін дүниеге айқайлап.
Ананың тілегі күстар келіп жатқанда орындалады. Бұл қуанышқа әке
«Үлықсат болса егер, жамағат
Бұл жанға ат қоямын мен!» - депті.
Оған ешкім әрине қарсы келмейді. Сонан соң ақынға өзінің
Келінім сен талай құрсақ кө^тдің
Бала сай бір емес, сен екі өлдің
Бар балаңдыжақсы құдай өзі алды,Сол құдайға өкпелеуің бекерлік.
Сол құдай да бір жаңылыссыз құрпынан
Көріп түрмын сыртта күн тұман
«Тұманбай» деп бұл жаманды атайық,
Құрдастары күліп жүрсін сыртанан -деп Тұманбай аты иесін табады.
«Әдемі емес қойған атым түсінем,
Кем болмасын заты жақсы кісіден.
Құдайдың көзі түспесін бүған.
Аңғармасын қою тұман ішінен» -
дейді. Оған жиылған жұрт бір ауыздан қосылыпты. Сонымен өмірдің
Талай күліп, жолда талай мүңайдым,
Байқамаймын қанша өткенін күн - айдың.
Жүріп келе жатырмын ба элде мен
Көңілі түсіп, көзі түспей «құдайдың» -
дейді ақын өзінің өмір жолы туралы ақын тамаша шумағында.
Күндіз-түні жетпйді көп үміт,
Ой шаңына жүрем ылғый көміліп.
Сен айтпақшы, құдай мені көрмесін,
Жүрсем болдыадамдарағ көрініп. (2.221)
Осы өлеңнің өзі ақынның өткен өміріне саяхаты ретінде жазылып,
Т.Молдағалиев шығармалараның дені балалар әдебиетіне арналған десек қателеспейміз. Оның
Т.Молдағалиевтің өмір жолы, эсіресе балалык шағы қиын -қыстау кезеңге
деген өлеңінде ақын өзінің осындай қиындықпен өткен
Екі әкенің, екі ананың үлымын,
Екі ананың бірдей алдым жылуын
Екі әкенің өжеттігін алдым мен
Екі әкенің жығылмаған туымын, -
деп үрандата да жаздады. Одан кейін өзінің туған әкесінен,
Туған әке күні бітіп ерте өлген,
Орын тапты менің туған өлкемнен.
Інісіне бала болып мен қалдым,
Сол інісі табыстырды ертеңмен,-
Туған анам, есімде әлі түр түсі,
Есімде оның сэл жымиған күлкісі
Мен көшеден шаң-шаң болып оралсам,
Маған құшақ жаятүғын бір кісі.
Оһда кеткен бұлөмірден тым ерте,
Көз алдымда қалып қойды көлеңке.
Құшағына оны да алды кең өлке,-
дейді. Өз анасы мен әксінен ерте айырлған ақын келесі
Өмір қалай анашымды жатсынған,
Here мені айырған жалғыз жақсымнан.
Көзін мэңгі ақырғы рет жүмарда,
Ол да мені келініне тапсырған,-дейді. Содан кейін өзінің қиын
«Әкең кім?» - деп сұрай қалса кімде-кім, «Әкем менің
«Апаң кім?» - деп сұрай қалса кімде-кім,
«Анам менің сиыр сауып жүр»,- дедім.
Шын анамды ұмытпасамда үмыттым,
Шын анамды біле түра білмедім.
Оның екінші әкесі мен анасының қамқорлығын да жасырмайды. Соғыс
Кэмідгідей мен де әкемін осы күні,
Көп тілеймін бөбегімнің өсуін.
Немересі өз атасын білмейді,
Естіген жоқ әкесінің есімін.
Шыдатпайды, шыдатпайды ар мені,
Тиер мекен өлеңімнің жәрдемі.
Айтсаңшы, апа, кінэсі не олардың,
Айтсаңшы, өмір, менде кінэ бар ма еді?! (3.45) Керемет
Т.Молдағалиевтің көптеген өлеңдері негізінен бір жақта жазылып, балалардың жүрегіне,
Заманның үлы болуды,
Ойлайды іштей әркім-ақ.
Тыңдай ма бірақ оныңды,
Тіршілік деген арғымақ -
деп сегіз буынды, егіз өлең үйқасымен өріп әркімнің-ақ арманын
Көп гүлің әлі ашылмай,
Жуынбай нүрға түрып-ақ.
Екпінің әлі басылмай
Сен бара жатып зымырап,
Құлайсың қатты, Соңғы арман Тұншығып барып өледі. Co кезде
дейді де, өзінің көп көрген жерін, көп түңілген жағдайымен
Бақыт бастан тайған күн,
Екеуімз жетім қалғанда
Сен мен жайлы ойладың
Менде ойлайтын хал бар ма?
деп біріншІ шумақтан-ақ оқырманды елітіп ала жөнеледі. Оқырманға одан
Мен бес жасар бала едім,
Жазығым ешбір жоқ еді.
Үйренген ауыл әдебін,
Сен қыз едің әдемі.
Әкеміз жолда құлады,
Сүйрелеп ауыр жүкті өрге.
Сен мен үшін жыладың,
Ананың демі біткенше,-
деп, ана мен әкенің, әпкесінің мейірбан сезімін еске алады.
Артымнан ерген жалғызым,
Жарарма деп сүйуге.
Болсак та үлгі бар қызғы,Сен ерте шықтың күйеуге.
Жыладым жасып мен сонда, Басыма түсіп жалғыздық. «Қайтсін-ай» -
Қалтама салдың барыңды,
Арқаңа жүрдің көтеріп.
Қинайсың қазір жанымды,
Түндерде үзақ жөтеліп,-
ия, өзінің әпкесін анасындай көреді, әпкесі болса өз інісіне
Өтті ме жеттім күндердің
Суығы сенің арқаңнан
Сен үшін бүгін түнердім,
Сұрадым жылу қаңтардан
Арқама мен көтеріп Анаң да болғым келеді. Қасыма сені
Көретін күнің бар ертең
Алатын сиың өмірден
Сен үшін ғана жан әпкем,
Дәрігер болсам дедім мен,-
дейді. Әрине өз анасындай болған адамға кімнің жаны ашымасын.
Шықпайды рас таңсыз күн, Менің де таңым бар екен.
Тірлікке бүгін ел ғашық,
Жыл менен өмір
Сен жүре берші жер басып.
Бақытты болсын десең мен. (3.62)
Егер автордың өз туған анасы тірі болғанда, осы шумақтардың
2. Жасөспірімдерге арналған өлеңдер.
Жастардың ғүмыры айқын айнасы боларлықтай етіліп Т.Молдағалиев
Өлең он бір буыннан түрады да, қара өлең үйқасымен
Жалаң аяқ жүрген кезде доп қуып,
Шақырады алыс жаққа отты үміт.
Көп-ақ еді айналамда достарым,
Көңілімде болмаушы еді көп күдік,-
деген сағынышпен басталатын өлең, негізінде сол балалық кездің достарын
. . . Өткен жылдар сирепті сол көп досты,
Әркімді бір өз алдына жол тосты.
Балалықтың көші қалды кейінде,
Қазір кімдер бастайды екен сол көшті?
Co бір күндер кетуші еді ой салып,
Жақын едік, тату ендік соншалық.
Бәріміздің қабағымыз түнерсе,
Екіншіміз қалушы едік томсарып -
дейді. Осынысымен сол күндегі балалар өмірінің қиын кездерден өткендігін,
Ылғи бірге күрсінетін жүз кеуде,
Қиял бұлттың ар жағында жүзгенде.
Қатар жүріп соғысқан соң әкеміз,
Қатар жүріп жаттық біздер де-
дегенді айтады. Әкелер үмітін ақтайтын етіп, солардың желег үшпасын
Бүгін, міне, көп ініге ағамын,
Бақытымды күн қойнынан табамын
Бала күннің досын көрсем бірақ-та,
Іштей үнсіз бір ойланып қаламын.
Бәріміз де күнге ғашық бір адам,
Уақыт өзі талай рет сынаған.
Менің бала күндерімнің достарым,
Жылатпаңдар, онсыз олар жылаған!-
деп (3.64) бітіреді. Бұл өлеңнен сол кездің балаларын, о.
Ендігі кезекте жеткіншектерге емес, балдырғандарға ар Т.Молдағалиевтің өлеңдерімен танысайық.
Туған күнім менің бүгін,
Күліп жүрмін, күліп жүрмін.
Достар түгел келіп жатыр,
Сыйлық әкеп беріп жатыр.
Жайраң қағып Галя келді,
Бір ойыншық ала келді.
Шолпан келді, Мәкен келді,
Бір, бір кітап әкелгені-
деп бастайды «қуаныш иесі». Ол қуйшдпп жүр. Қуанышын бізбен
« Спу тник-кор аб л ін»
Берді бүгін папа маған
Дастарханда дэмді етте мол,
Қанша жесең конфетте мол.
Әнді де айттық, тақпақ айттық,
Жақсы айтқанға мақтау айттық.
Мэз болып үлкен апам да жүр,
Бізбен билеп папам да жүр,-
дейді біздің кейіпкеріміз. Үлкен апасының, папасының өзімен билеп жүргеніне
Алты жаста едім бүрын,
«Жетідесің, - дейді, - бүгін»
Туған күнім бола берсе,
Үйге достар тола берсе.
Бұл бала күндегі әрқайсысымыздың арманымыз екені сөзсіз. Бұлдіршендерді сөйлету
Көкке үшам
¥шқыш бала боламын
Соңына ерем
Гагариндей ағаның.
Батыр болам-
Көк аспанды сүйемін
Жүлдыздарға
Барып келіп жүремін-дейді. Бұл сарын «Ракета үшырдық» деген өлеңінде
Шақырады көгіміз,
Бәрімізде космонвт
Сайрап жатыр жолымыз,
Самғайды алыс жас қанат.Жүлдыздарға үшамыз, Ағаларға еріп біз. Айды
Оқу оқып біз мүнда,
Өнер сырын түсіндік.
Сонау алыс жүлдызға,
Ракета үшырдық-
деп жазады. Бұл да әрине жеңіл тілмен, жас мөлшерін
Балдырғанды береді де:
«Оқы» - дейді әкем күліп
Жалған айтып керегі не
Мен алғашта қалам түрып.
Суреттерге қарап алып, Судырата жөнелемін Кэмідгідей маған налып, Отырады
Оқымасам эжем маған, Рени ме деп ойлаймынХат жазған боп
Бір оқыған жерлерімді,
Оқытады қайтацвд ол.
«Алданышым-ай»-дейді мені,
Алдаған соң айтады ол. Міне шағын өлең осылай бітеді.
Т.Молдағалиев балалардың барлық жастағыларына дерлік өлең жазғанын білеміз. Тек
Соғыс жайлы кино бітті, Дәуренім,
Қайағымды қозғап кеттің сен менің
-Папа сенің әкең батыр болды ма?-
ойлатты ғой деп бір сұрақ бергенің.
Бұнда оқиғаны неден басталғанын қалай басталғаны бірден балаларды өзіне
Менің әкем диқан едің жер жыртқан,
Ылғи алыс алушы еді ел жұрттан.
Кетуші еді жұмысына ол ерте,
Атып келе жатқанда жым-жырт таң.
Құс қиқулап келсе ауылдың көктемі,
Иығына түспеуші еді кетпені.
Оның жаны жомарт еді даладай,
Оның бітік шығушы еді еккені.
Ақын өлеңнен жол дарқан еңбекшіл диқан адамның кесек түлғасы
Жазда ыстық сапыратын қырманда,
Одан өткен диқан жоқ-ты бұл маңда.
Нағыз батыр шығар деймін ішімнен,
Ол күрегін көкке сермеп түрғанда.
Маңдайынан тер моншағы саулайтын,
Ісін бітпей демін де алмайтын.
Соңына ерген көлеңкесі секілді,
Жазды күні қасынан мен қалмайтын.
Ақын одан әрі тыңдаушысын қызықтыра берді. Өмірден алпы, ой
Мэз болатын алты бидай тербелсе,
Кетуші еді кейде шалқан жерді өлшеп.
Біз далада түнеуші едік жаз бойы,
Біз жаз бойы үй қарасын көрмеуші ек.
Анадайдан көрінетін зор дене,
Мендей болып ту дегендей өңгеге!
Алып енді менің әке жан балам,
Өзі тіреу болатындай бөлмеге!
Тұманбай өлеңінен еңбек адамы жаны жомарт асыл бейнесін көріп
«Дауыл түрды ер азамат ат мін!»
Деген жырды қайталадым жаттадым.
Мен білмеппін, мін білмеппін ол күнде,
Батыс жақта соғыс болып жатқанын
«Биыл менде оқимын - ау хат танып»,
Деп достарға жүргенімді мақтанып
Күзгі салым қоштасты бізбенен,
Қан майданға әкем кетті атанып.
Мұндай суық хабар, ызғар төккен суық сөз кімнің болса
Ыстық жасқа толтырады да жанарды,
Барымызды, нарымызды жау алды.
Оқыдық бір қара қағаз ішінен
«Ерлікпенен өлді!» - деген хабарды.
Ауыр күндер суретіне толы мүндай шыншыл бейненнің, өз туған
Өр болып от, кеудеңді үста жоғары!
Алыстағы бастар сені жол әлі.
Шын батырдың немересі менмін деп,
Мэңгі - бақи айтуыңа болады,-
деумен аяқтайды ақын өлеңін. Осыдан бір ғасырға жуық уақыт
қалтықсыз аялап, көтермелер мемлекет (айда бар? ¥сақ ұлттар мен
Міне тэуелсіздік таңымен жарық етіп шыға келген біздің мемлекет
Т.Молдағалиевтің «¥лымен сырласу» атты өлеңі - көп ізденуден туған,
Балаларға арналған Тұманбай ағаның поэзиясындағы тағы бір ерекшелік -
Алдыңнан қашан шығайын,
Ауылға қашан келесің.
Өзі кішкентай болса да үлкендерше әрекет етіп үлкендерше істейтін
Айқаста жүрмін жыл асты,
Жақын түр, жақын жеңісім.
Артыма ертен Түмаштың,
Түлымын сипа мен үшін.
Сақтайды мені сол тілеу,
Жеңіспен елге барам мен.
Сен үшін жауды өлтірем,
Сен үшін тірі қаламын!
Мүнда жауынгер мінезінің айқындығы мен мақсатының ақтығы қисылшаң кездердегі
Түмаштың ағасы майданда қаза тауып, елге оралмай қалғанымен, оның
Ақынның табиғаттың құбылыстарына «мінезіне» дәлірек айтасақ жыл мезгілдеріне арнап
Гүлін ашты алма ағаш;
Майға тарту етем, - деп
Үшып келді қарлығашя:
-Майды көрсем екен,-деп
күліп қағып түр дала:
-Сен де мендей қуан - деп
Май алдынан шығам деп. (5.29): деген өлеңінде ақын кейіпкері
-Көктем деген немене? -Көктем деген көп жаңбыр. Әнге салып
Көктем деген қыстайғы,
Әніміз ғой айтатын.
Көктем деген құста ғой,
Туған жерге қайтатын -
деп бұлдіршіндерді жылдың бір керемет мерзімімен таныстырады. «Жазда» (5.30)
Көбелектің көбін-ай
Қызылын-ай, көгін-ай
Бәрін ұстап алар-ек
Жолдастардың жоғын - ай
Судан балық өріп жүр, Бір-біріне еріп жүр Қарамғымның жоғына
Бөлімді қорытындылай келіп Т.Молдағалиев өлеңдерін тақырыптар негізінде сюжеттік талдаудан
Балалар әдебиетінің өкілі болып қаншалықты қиын екенін айтып жатудың
II - тарау. Т.Молдағалиевтің балаларға арналған өлеңдерінің өзіндік ерекшеліктері
1. Ақын өлеңінде кездесетін троптар мен фигуралардың түрлері.
Біздің ақындардың өлеңінде троптар мен фигуралар көптеп кездеседі. Көбінесе
Қалғиды қысқы орман
Мүлгиді қысқы ораман
Айрылып қалған соң,
Жаздағы құстардан
Қарағай, емен бақ
Ортаға қайынды ап
Бір - бірін аялап
Бір - бірін түр қорғап-
деп ағаштарға жан бітіреді. Өлеңді құбылтудың ерекше ұтымды пайдаланылғанын
I табиғатты сүйуіне, табиғатты қорғауына, оны түсіне білетін нэзік
Кейіптеу мэселесін мына өлеңнен де көруімізге болады.
Сыбдырлады жапырақтар,
Сылдырлады Алматының қынай белді бұлағы (5.13) Керемет! Түгелімен кейіптеу.
Ал осалды бірақ бүктеп шығып ап,
Өз жөнімен кетеді екен зымырап!
Толқындарын қулайды Обь өзен
Жылқышыдай жылқы айдаған құрық ап.
Мүнда Обь өзенін жандандырып жібереді. Оны толқын қуалап жүрген
көп өтпей I Өзен көк мүз жамылды.
Осында теректерді қайыңды, өзенді адам кейіпінде суреттейді. Олар адамша
Ақ қар, көк мүз айнала,
Қыс түсті де бекілді.
Желіп өткен жел ғана,
Шымшылайды бетіңді.
Бұнда да жел бетіңді келіп адамша шымшылайды. Бұндай кейіптеу
Қырқада шал шуылдап,
Жиіледі жауын да
Көк көйлегін тауып ап,
Көктем келді ауылға,-
дейді ақын Күшті емес пе? Дэл ертегілердегідей. Қыс қылышын
Күн қабағы біртіндеп,
Ашыларға бекінді
Қардың асты бұлкілдеп
Қайнап жатқан секілді -даган өлең шумағынан байқауымызға болады. Немесе:
Гүлдер бүгін оянды,
Қар астында дем алған
Қызыл түсті бояуды
Күн көзінен жер алған
Көбелектер сол күннің
Бөбектері сияқты
Көрсетсем деп мөлдірін
Сылдыр-сылдыр су ақты.Осында көбелектерді бөбектерге теңей отырып, оның кейбір
Жатыр эсем көл түнып,
Көзіндей жас ботаның.
Құшақтаймын толқынның,
Қуанышқа батамын. Осындығы теңеуге мән беріп қараңызшы.
Жатыр эсем көл түнып,
Көзіндей жас ботаның,-дейді
Ия, шын мәнінде күшті теңеу. Көлдің эсемдігін ботаның көзіне
Жағадағы тал-құрақ,
Өзін содан көреді.
Қозылардай жамырап,
Құстар ұшып келеді-
делінген. Мүнда да ақын күшті теңеу түрін тапқан. Осы
Әлдилейді мына жел,
Таң нүрланып атады.
Тербетіліп айна көл,
Жерде аунап жатады.
Бұны айтуға ьүдан кейін мүлде сөз қалмайды-ау шамасы. Әсіресе
Күн кенет шайдай ашылып,
Аңызақ аптап еседі.
Садағын бала асынып,
Тас болып қаты деседі.Осы шумақтағы «шайдай ашылу» теңеуі қазірде
Сонымен, ақын өлеңдерінде дэстүрлі теңулермен қатар, жаңа өзі жасаған
Енді ақын өлеңдерінен метафораларға да біршама мысалдар келтірейік. Алдымен
Құс керуені жүр көкте,
Қайда барып тоқтайды.
Ағаш біткен дірдіктеп,
Жапырағын жоқтайды.Бұдан құстардың бірінен кейін бірі үшып бара жатқан
Аәровокзал - гүл түгел,
Аәровокзал - бір бақша.
Естілгендей күлкілер,
Есігін кеп кім қақса.
Мүндағы ауыстыруы да орынды жасалған екінші тармақта теңдеуді пайдалан
Қыз айтты зарын тауға да, Қыз айтты зарын орманға.
деген шумақтардан басталып қыз бен табиғатты диалогтары да көркем
Деген секілді қызбен табиғат арасында диалогтар жүре бастады. Осы
Анна тас баладан құтыла алмай амалы құрып бұлақпен бірге
Ақын өлеңінде фигураның бір түрі қайталау да кездеседі. «Фигураның
Т.Молдағалиевтің өлеңінде әдепкі қайталуды немесе анафораның (апаһһопа - биікке
Жаз келіпті дегенеше, Алма пісті дегейсің. Бағымызда ендеше, Алма
Бақшамызда ендеше,
Қарбыз жинау көбейсін.
Жаз келіпті дегенеше,
Жайлау бардық дегейсің.
Жайлаудағы ендеше,
Қой-қозылар көбейсін.
Жаз келіпті дегенеше,
«Артек» кетті дегейсің.
Хат жазысып түратын,
Достарымыз көбейсін.
Бұл өлеңді жоғарыда айтып кеткен анафора үлгісін көреміз. ]
Сонымен ақын өлеңдерінен көретініміз поэтикалық жағына өте шебер қиыстырған,
Т.Молдағалиевтің өлеңдерінде біздің ойлауымызша жәні зерттеу нэтижесінде байқағанымыз кейіптеуді
2. Ақын өлеңдерінің негізгі ерекшеліктері
Ақынның шеберлігін тану мақсатында біз оны өзімен қатарлас балалар
Ақын өлеңдерінің, өзімен қатарлас ақындар мен салыстыра зерттеу диплом
Енді сол кездегі Ш.Ахметовтың кітабының бесінші тарауында тоқталатын «Қазіргі
Бүркіт Ысқақов сол
деген шумақтардан құрылып, балаға Отан туралы танымдық тәрбие беріп,
Бұдан кейінгі ақынның дәуірлесі әдебиет өнеріндегі үзенгілесі Мүзафар Әлімбаев.
М.Әлімбаев негізінен ерексектерге арнап жазатын ақын болғанымен, ол еш
Ал, кездің балалар әдебиетінің өкілдері С.Сарғасқаев, Б.Соқпақбаев, секілді жазушыларымызға
Бұл сипаттаманы ақын өлеңдерінен толығымен кездестіреміз, оның өлеңдерінің барлық
Сөз соңынан Түрсынзада Есімжановтың мына шумағымен бітірейік. Тумағамды сүйем
Қорытынды
Диплом жұмысын барынша айқын, түсінікті әрі жаңа ой -пікірлерге
Балалар әдебиетіне қызметіне келер болсақ, оның бұл саладағы еңбегі
Тұлпардың тұяғы:
Тасты илейді балшықтай
Дұшпандарың ұялып
Қыңсылдайды қаншықтай.
Күн шашырап түріңнен
Албырайсың алаудай
Жеңіс күні ілінген
Желбірейсің жалаудай. (12.47)Жаратылысты жандандыру, табиғатқа тіл бітіру - ел
деген өлең жолдары еріксіз тілге оралады. Оның өзіндік қолтаңбасы
Диплом жұмысы осындай мақсатына жүргізіліп отырады да, біз Т.Молдағалиевтің
Екінші тарауда ақын құрылысына жақыннан мән беруге тырыстық. Бұнымен
Т.Молдағалиевтің балаларға арнап жазған өлеңдерін шама шарқымыз келгенше таңдап,
Пайдаланағн әдебиеттер тізімі.
Ш.Ахметов «Қазақ совет балалар әдебиеті» 1976 ж. 228 бет.
Т.Молдағалиев «Махаббат оты сөнбейді» Алматы, «Жазушы» 1975ж.
240 бет.
Т.Молдағалиев «Қош, Көктем» Алматы, «Жазушы» 1971 ж. 240 бет
Т.Моладағлиев «Жүректегі жазулар» Алматы, «Жалын» 1981 ж. 200
бет , Т.Молдағалиев «Бөбегімін Ильичтің» Алматы, «Жалын» 1977 ж.
«Балалар әдебиетінің хрестоматиясы» . Т.Молдағалиев «Хаттар, Хаттар» Алматы, «Жазушы»
З.Қабдолов «Сөз өнері» Алматы. 1983 ж. 456 бет.
«Егеменді Қазақстан» газеті. М.Әлімбаев «Сара сөздің сардары» 1995
ж. 24-наурыз. 10.
ж. №9-10. 3 бет.
«Егеменді Қазақстан» 1995 ж. 24-наурыз.
Т.Молдағалиев «Асыл жүрек айнымас» Алматы, «Жазушы» 1982 ж. 144
Т.Молдағалиев «Таудан түскен сэуле» Алматы, «Жалын» 1979 ж. 232
Т.Молдағалиев «Жүлдыз» журналы 1995 ж. № 9. 3-4 бет.
«Арай» журналы «Әлі-ақ таң қалдырамын, үлы бір дүниемен» Т.Молдағалиев
«Заман Қазақстан» газет. 1995 ж. 2-май. 5 бет.
«Қазақстан әйелдері» журналы. 1995 ж. № 4. 25 бет.Г.Молдагалиев
Т.Әлімбаев «Толқынна толқын іуады» 1991 ж. 221 - 230
ж. 2-маусым. 5 бет.
Ә.Кекілбаев «Ақ ниеттің адал жаршысы» Егеменді Қазақстан
1996 ж. 12-кыркүйек. № 77. 4 бет.
С.Елубаев «Жыр жампозы»:
OCT.
С.Асанов «Өлең боп тугам адам», «Қазаксатдн эйелдері» 1995 ж.
№ 4. 25 бет. I.
М.Дәдебаев «Акын элем»: (Т.Молдагалиетвің лирикасы жайыпда)
Қазақ тілі мен әдебиеті - 1998 №9-10. 108 бст.
С.Дәуітов «Өлеңге айтам,
Ш.Сариев. Жүрегі ояу қашанда: (Ақын Т.Молдағалиев 50 жаста) /
К.Ақмсгова. Махаббат пен жастық жырсышы: (Т.Молдағалиев 50 жаста) //
С.Дәуігов Ақышіыц
творчествасы) //Лениншіл жас - 1984 ж. 7-декабрь. 30.