Психология тарихының бастапқы кезеңінде, әсіресе оның Европада ХХғ. аяғында қайта өрлеуі барысында ойлауға деген
қызығушылық үстем болды. Ерте кездегі зерттеушілер ( мысалы, Кюльпе) бақылау ғылыми әдіс болғандықтан, ойлауды
зерттеушілерге ойлап, өз ойын суреттеуді ұсына отырып зерттеген жөн деп санады.
ХХ ғасыр бойында атақты психологтар, соның ішінде Вундт, Джеймс, Торндайк, Дьюи, Уотсон және Вертгеймер әрқайсысы өз
теориялық моделін таңдай отырып, ойлау тақырыбына назар аударды