Ертеде Ақ ишан деген адам болады.Ол мешіт салдырмақшы болыпты.Құрылыстың басы-қасында болып, нұсқау беріп жүреді. Алғашқы құрылыс басталғанда-ақ ол салып жатқан адамға ертең ертемен кім бірінші боп мешітке келсе, соны қалап жібер деп нұсқау беріп береді.Ертесіне ең алдымен құрылыстың маңына ишанның жалғыз ұлы келеді.Қалап жіберейін десе ишаннан қорқып, қаламайын десе нұсқау бар, құрылысшы қатты ойланады.Ақыры оны қаламайды және ұлына да ләм деп ешнәрсе айтпайды. Содан кейін құрылыстың маңына бір ит келеді .Алып итті қалап жібереді.Ертесіне ишан келіп сұрайды.Құрылысшы ең алдымен ит келеді, қалап жібердім дейді Ишан болса сенбейді. Ақыры салып жатқан адам ең алдымен ишанның өзінің ұлы келгендігін,ишаннан қорқып , қалмағанын айтып мойындайды. Ишан оған «Бекер қаламадың, менің де, басқаның да баласы болса да қалуың керек еді. Ит қалағандықтан енді бүкіл қазақты орыс басқарды»,- деген екен. Сол мешіт арқылы қаланып болып, оған Ақ ишан құрметіне «Ақ мешіт» деп аталған екен.