Ерте, ерте, ертеде, бір хан болыпты. Ол өзіне жар іздепті. Сөйтіп, ол әрбір қаланы аралап шығыпты. Бірақ, өзіне лайықты қыз таба алмапты. Оның арманындағы қыз өте ақылды, өнерлі болған. Сөйтіп ол бір ауылға жетеді. Шаршағаны сонша кетіп бара жатып, ол бір үйді көреді. Сосын ол сол үйге кіріп, үйдің үлкендерімен амандасады. Бірақ, ол бұл үйден ешқандай қызды көрмейді. Сол кезде қария өзінің қызын шақырады. Оның қызы өзінің салған суреттерін, пісірген бәлішттерін әкеледі. Сонда хан ойлайды: Менің арманымдағы қыз осы,- деп. Ол қариядан өзінің қызын алуды сұрапты. Екеуіде баталарын алыпты. Сөйтіп, осылай олар бақытты ғұмыр кешіпті. Міне, менің ертегімде өз мұратына жетті.