Күн мен Ай қатты ренжісіп бір – бірімен мәңгілікке айырылысады. Көп ұзамай олардың өз балалары дүниеге келеді. Айдың балаларын санап бітіру мүмкін емес болды. Ай өзінің жарқыраған балаларына жұлдыздар деп ат қойды. Күнді көргісі келмей балаларын ертіп ғарыш әлемінде тұра бастады. Ал Күннің бар болғаны төрт баласы болды. Күн балаларының біріншісіне Көктем, екіншісіне Жаз, үшіншісіне Күз және төртіншісіне Қыс деген есімдерді қояды. Жастайынан Көктем анасын қатты жақсы көріп, Күннің құшағында өсті. Мінезі жайдары, қамқор әрі сұлу болды. Анасының жанында өскен Көктем жылы болып өсті. Екінші қызы Жаз Күннен бір елі ажырамайтын , Күнге деген махаббаты шексіз болатын. Мінезі жанға жағымды , мейрімді де көрікті болды. Күннің құшағында өскен Жаз анасы секілді ыстық болып өсті. Үшінші қызы Күз жастайынан Күннен жырақта өсті. Мінезі әрдайым көңілсіз болдатын. Сондықтан ол суық болды. Төртінші қызы Қыс та жылуды ұнатпады. Ешкіммен тіл табыса алмайтын аппақ Қыс сондай ызғарлы да суық болып өсті. Көп ұзамай Күннің төрт қызында жаңа қасиеттер пайда бола бастады. Анасы төрт қызын ертіп Жер бетінде тұруды жөн көрді. Алайда мезгілдердің арасында араздастық көп болды. Көктемнің гүлдерін Күз солдырып тастаса , Көктем Қыстың аппақ қарларын ерітіп тастады. Көптеген түсініспеушіліктер көбейіп кетті. Мұның шешімін Күн тауып 1 жылға әр қызына 3 айдан бөліп береді. Ал өзі ғарыш әлемінде тұра бастайды. Осылайша жыл мезгілдері 3 ай сайын ауысып , жерге сағынышпен оралатын болыпты.