Қадыр Мырза Әли өлеңі
Өзіңсің – басыма құт, қосыма құт,
Өзіңсің – жасыл уақыт, асыл уақыт,
Сапарда жүргенімде сарғайып мен,
Сағынып күте берсең, осы – Бақыт!
Кім демей, аталғанда досым аты,
Отырсаң ақылыма қосып ақыл...
Бір қора жолдас ертіп келгенімде
Қарсы алсаң күлімсіреп, осы – Бақыт!
Біреулер жүр ғой сырттан досын атып.
Қорықпа, күдіктенбе шошыма түк.
Мен жайлы айтылған бір қаңқу сөзге
Сенбесең, иланбасаң, осы – Бақыт!
Жарқырап, жалт - жұлт етіп жасын атып,
Жасыннан кейін бірақ басым қатып,
Мас болып келген күні бір сөз айтпай,
Ертесіне ұмытып кетсең, осы – бақыт!
***
Жүлдегерміз,
Жүйткітіп шабар атпыз.
Қыран құспыз,
Ұшқанда жоғары - ақпыз.
Тындыруға келгенде құлқымыз жоқ,
Сындыруға келгенде шебер - ақпыз.
***
Ақиқатты іренжітсең,
Ар түбіңе жетеді.
Күн күлкіні іренжітсең,
Көз жасы боп кетеді.
Сүйгеніңді іренжітсең,
Сүйегіңнен өтеді.
Алақанды іренжітсең,
Жұдырық боп кетеді!
ШҚО, Тарбағатай ауданы, Тұғыл ауылы,
Ш. Уалиханов атындағы орта мектептің
11 сынып оқушысы Шағыманов Дарын