Өтірік деген дұшпан бар,
Отқа сүйреп салады.
Әділет деген аға бар,
Дұшпанның қолын қағады.
Түстік жерге өтірік айтсаң,
Кешке артыңнан қуып жетеді.
Таң атпайын десе де
Күн қоймайды.
Өтірікті қуалап
Шын қоймайды.
Жыртық үйді жел табар
Өтірік сөзді шын табар.
Өтірік сөз жанға қас.
Өткір пышақ қынға қас.
Шын — бір сөз,
Өтірік — мың сөз.
Шындықтың шырқы бұзылмас,
Өтіріктің өрмегі жиылмас.
Өтірік айтқанша үндемеген абзал.
Шындық бар жерде
Өтірік байқап жүреді.
Шындық жоқ жерде
Шіреніп, шайқап жүреді.
Өтірік — қаңбақ, шын — салмақ.
Бал тамған өтіріктен
Қан тамған шындық артық.
Жыртық үйді жел табар,
Өтірік сөзді ел табар.
Ер өтірік айтпайды,
Ел өтірік айтады.
Ер өтірік айтпайды,
Ер өтірік айтса да
Ел өтірік айтпайды.
Өтірік сөз — жанғақас,
Өткір пышақ – қынға қас.
Өтіріктің құйрығы бір-ақ тұтам.
Қамыс отын емес,
Жалыны бар да шоғы жоқ.
Өтірік сөз досым емес,
Айтқан жерде өзі жоқ.
Өтірікті — шындай,
Ақсақты — тыңдай.
Өтірік жылдам шабады, шындық қадам-қадам басады, бірақ сонда да уақытында жетіп келеді.
Жұрт өтірік айтпайды,
Жоқ өтірік айтады.