Абай деген — қазағымның данасы
Абай деген — ақылдылар ағасы
Абай атам ең керемет ақын ғой
Қазаққа ғана бұйырған бір дарасы.
Өлеңдерін өрнектеген сөзбенен
Мұнша дана болалырңды кім білген?
Зере әже еркелетіп өсірген
Ұлжан ана ертегімен нәр берген
Қара сөзің қасқайып тұр алдымда
Оқып едім көзіме жас алдым ба?
Сөзің сенің еттен емес сүйектен
Өтетұғын қайратты да бірбеткей!
Сұлтан еді әкең сенің Құнанбай
Құнанбайда бай болды ғой соны ойла
Абай бірақ байлығына қызықпай
Қызықты ғой кітап деген бір ойға
Қазақтың ұлы ақыны дейді сені
ибраҺим пайғамбардың есімі еді
азан мен шақырылған атың сенің
ұлы есім ғой Ибраһим кім біледі
Өлеңінді оқығанда тебіренем
Том-том сенің кітабыңды көріп едім
Абай жолы кітабыңды оқығанда
Мұхтар өзі мойындаған ақын дедім
Аудардығой Пушкиннің де өлеңдерін
Өлең үшін жаныңдыда салып едің
Орысшаны үйрендің сен жалықпай
Өзге әлемді тану үшін ғаламда.