Біз қазыр қандай керемет елде тұрып жатырмыз! Бірақ бұның арқасы бізге ұрпақтан-ұрпаққа әкелген, елімізді жаудан қорғап қалған, ол үшін өз жанын берген ата-бабаларымыздың арқасы. Олар бар қиыншылыққа төзіп, еш қорықпай, біздің болашағымызды ойлаған жандар. Осының ішіндегі бірі Әбілқайыр Баймолдин.
Ол 1909 жылы Павлодар облысы Лебяжі ауданы Тақыр елді мекенінде дүниеге келді. Қазір Павлодар мен Ресейдегі Невель қалаларында оның атында көшелер бар. Ол 1931 жылы Орта Азиядағы басмаштармен болған қақтығысқа, 1938 жылы Қиыр Шығыстағы Жапон соғысына, 1941 жылы Ұлы Отан соғысына қатысқан адам. Егер оның барлық ерліктерін айтатын болсақ оның шегі жоқ шығар. 1941 жылы Ұлы Отан соғысына қатысып жеріміз бен елімізді қорған, ол кездегі барлық қиыншылыққа төзіп, Еліміз үшін өте көп еңбек сінірген. Ол Мәскеу асты шайқастарымен Кеңес Одағының батыс өнірлерін босату ұрыстарына қатысып, Қызыл жұлдыз және Қызыл ту ордендерімен Ерлігі үшін медалі мен Ұлы Отан соғысынын I дәрежелі орденімен марапатталады. Бірақ Невель қаласы маңындағы Төрт рет жаралған Баймолдин, 1944 жылы 4 қаңтарда қаза тапты.
Менің ойымша, осындай елімізге көп еңбек сіңірген адамдар арқасында біз осындай керемет өмір сүріп жатырмыз. Солардың арқасында біздің ұлттық валютамыз, ән ұранымыз, туымыз, ел таңбамыз, өз ана тіліміз бар. Ал енді бұл жетіктістерімізді құрметтеп оны сақтап қалу ол біздің парызымыз деп ойлаймын. Кім біледі егер сол адамдар болмаса біздің қазіргі өміріміз қандай болатын еді. Мүмкін біздің қызіргі өмірімізбұндай керемет болмаушы еді мекем. Мүмкін біздің өз тіліміз, туымыз, ән ұранымыз, валютамыз болмаушы еді ма. Ал мүмкін біз қиын кезде өмір сүруші едік. Сондықтан да біз сол адамдарды құрметтеп, оларды сыйлауымыз керек. Өйткені олар бізге осындай керемет болашақ силады.
Тақпақ (өз ойымнан шығарған)
Алғыс айтам, алғыс айтам
Сол адамға,
Бізге бақыт, бейбітшілік сыйлаған!
Өз өмірін, тәуекелге байлаған!
Өз жанын, отаны үшін сыйлаған!
Өлімнен еш қорықпай, жасқанбай!
Отаны үшін жаулармен соғысқан!
Алғыс айтам, алғыс айтам
Сол адамға
Ұлы Отан соғысына қатысқан!
Ол болмаса не болар еді бұл өмір?
Мүмкін бұл жер біздікі болмас па еді?
Басқаларға мақтанарлық ұранымыз;
Көк туымыз, ел таңбамыз болмас па еді?